Welkom op mijn blog
Rit 9 naar Beaulieu-sur-Sonette (90km - 732 hoogte meters - 884km totaal )
Gisterenavond nog even Poitiers gaan verkennen.
Had wat een opgesloten gevoel doordat de studio vrij ingesloten is gelegen.
Wel in het centrum en alles lekker dicht bij.
Deze morgen vroeg opgestaan gepakt en vertrokken.
Om 6u45 reed ik Poitiers al uit.
Lekker fris nog 20 graden.
Eerst een afdaling maar dan lange helling, stijgingspercentage was wel te doen.
Ging snel vandaag alhoewel het terug op en af was.
Was ook maar 90km wat wel te doen is.
Na 13km ongeveer een foto gemaakt van een oude benedictijnerabdij met pelgrimshospitium.
De resten dateren uit de 15de eeuw.
Dit allemaal in het dorpje Nouaillé-Maupertuis.
Dan verder door tot Charroux binnenreed.
Hier terug enkele foto's gemaakt zoals de markthaluit de 16de eeuw.
Er tegenover de bijzondere achthoekige toren opvallend luchtig met bogen vormgegeven.
Deze was eeuwenlang het middelpunt van een enorme abdijkerkgebouwd in het jaar 1096.
Hier en daar nog even gestopt om een foto te nemen.
Ik reed een bosje door en er springt er plots iets weg.
Bleek dit om een hertje te gaan ik in de remmen.
Fiets af en proberen vast te leggen op foto.
Het hertje
Het ging vrij vlot vandaag en snel vooruit.
Tegen 13u was ik al op mijn bestemming.
De laatste stop had ik enkele kilometers vroeger gemaakt.
Een plaatselijk winkelje dat o.a. ijsjes verkocht kon ik niet voorbij rijden.
Lekkere magnum en cola gekocht.
Toen ik mijn ijsje aan het binnenspelen was komen er nog twee kinderen buiten in de winkel.
De jongen spreekt me aan in het Engels.
Bleken daar iets verop te logeren voor vakantie.
Waren Engelstalig en wonen blijkbaar op een boot in Cannes.
Het ijsjes heeft gesmaakt bij temperaturen die hier ondertussen oplopen tot 35 graden.
Morgen en overmorgen zal het 40 graden zijn en dan koelt het ook hier wat af (gelukkig maar)
Wat een vriendelijke ontvangst heb ik hier in Chambre d'Hote Les Hirondelles Du Paradis.
Meteen iets te drinken gekregen en fiets mocht meteen in de schuur.
Straks krijg ik hier nog een slaatje bovenop.
Meer moet dat voor een pelgrim niet zijn.
Morgen naar Hotel Du Champ De Foire te Saint-Aulaye ongeveer 98km.
Tot morgen waarschijnlijk paar kilo minder door de warmte :)
Rit 10 naar St. Aulaye (108km - 963 hoogte meters - 992km totaal)
Gisterenavond nog aangenaam verrast met een koude schotel die er door de host is gemaakt voor mij.
Verse tomaatjes uit de tuin, gekookte eitjes, gekookte ham, brie en stokbrood.
Als dessertje nog een halve cavaillon vers uit de tuin.
Het heeft alvast gesmaakt en heb de dame 10 euro gegeven.
Het is een aan te raden overnachting alleen er is totaal niks in de omgeving.
Deze morgen ontbijt om 6u30 en dan snel de fiets op want het zou warm worden.
Warm is het geworden maar liefst 42 graden volgens mijn fietscomputer.
Begin was alvast goed paar meter bergop en dan langere afdaling.
Heb de indruk dat ik vandaag meer langere afdelingen heb voorgeschoteld gekregen.
Maar na 2,3km stuurt de gps mij een grindweg op.
Ik heb 60km heel veel grindwegen gehad vandaag.
Maar ook boswegen die er niet slecht maar heel slecht bijliggen.
Bospaden bezaait met stenen en grotere stenen.
Soms was het bospad zo smal door de begroeiing.
Ik dacht amai waar stuurt deze mij doorheen.
Ik kwam langs een militair domein waar ze schietoefeningen houden en aansluitend de kazerne.
Aan de grote en de aantal auto's die op de parking stonden zijn er veel militairen daar in de kazerne.
Er was niet zo heel veel te zien vandaag.
Een kasteel in de verte op een heuvel, dit was van heel ver reeds te zien.
Ik heb al wel eens geschreven dacht ik dat ik met mp3 speler en bluetooth box onderweg ben.
Maar was het wat beu dat ik soms op gans de dag 2-3 keer dezelfde plaat hoorde.
Dus ik pak het nu anders aan en heb mijn powerbank aan gsm gekoppeld.
De gsm via bluetooth aan de box.
Zo luister ik naar radio2.
In de voormiddag tussen 9 en 12 is er altijd een verzoekprogramma.
Had gisteren via de radio2 app een verzoek ingediend.
Gisteren niets gehoord maar heb een bericht gekregen dat het misschien vcoor vandaag was.
Ja hoor vandaag kwam het verzoek.
Goed we fietsen ondertussen kasteel ongeveer voorbij.
In de afdaling net onder het kasteel was er een grote oude overdekte markt.
Er was een bar-restaurant en er zaten mensen op het terras op de marktplaats.
Dus ik in de remmen, tijd voor een frisse cola.
De jonge dame die mij had besteld stelde voor om mijn waterflessen te vullen met koud water.
Uiteraard heb ik dit niet afgeslagen.
Bij het vertrekken zie ik ook nog een boulangerie/patisserie.
Even gekeken aan het raam en toch binnengestapt.
Er lagen lekker uitziende aardbei taartjes.
Dus eentje gekocht en het was inderdaad even lekker als het eruit zag.
De fiets dan maar op.
In Gurat stond de deur van het kerkje wagenwijd open.
Dus terug de remmen in fiets aan de kant en even tijd voor kleine bezinning.
Enkele foto's genomen van dit kleine maar mooie kerkje.
Tevens een kaarsje doen branden na uiteraard deze betaald te hebben (1 euro).
Het begon aardig warm te worden.
De eerste 60km was vooral door bos en 90% in de schaduw.
Nu was het wat anders.
Was ondertussen wel al aardig opgeschoten, ik vertrek 's morgens vroeg om deze redenen.
Had gisterenavond nog in mijn route boekje gelezen dat er op maximum 2km van mijn route wel iets heel bijzonders te zien was.
Dus had nog tijd en ben dan ook afgedraaid om dit gaan te bezichtigen.
In Aubeterre-sur-Dronne is er namelijk een kerk geheel uitgehouwen in de bergwand.
Eglise Monolithe St.Jean inkom 8 euro.
In alle soberheid zeer indrukwekkend.
De afmetingen zijn uniek voor dit type kerk : 27 meter lang, 16 meter breed en 20 meter hoog.
De uitgehakte trap leidt naar een bovengalerij met boogvensters.
De ene zijde bevindt zich een eveneens uitgehouwen zeshoekig mausoleum van 2 verdiepingen in puur romaanse stijl.
Aan de andere kant is te zien hoe de vloer van de kerk geheel bestond uit uitgehouwen sarcofagen.
Een doopbekken blijft over van een primitieve kapel uit de 4de-8ste eeuw.
De laatste kilometers vandaag waren vol in de zon en was dan ook blij dat ik er was vandaag.
Morgen naar Barsac zal ook wel 100km zijn.
Normaal morgen onze laatste dag van 40 graden hier.
We leven op hoop.
Tot morgen.
Rit 11 naar Barsac (101km - 787 hoogte meters - 1093km totaal)
Gisteravond nog lekker kunnen eten in het hotel.
Een steak met rijst en tomaten, courgettes in een tomatensaus.
Dessertje was een vanille ijsje.
De nacht was wat anders, heel slecht geslapen en bovendien paar muggenbeten.
Het ontbijt was niet echt een hoogvlieger.
De fiets dan maar op om 6u50 ongeveer.
Het was nog lekker fris wat we later op de dag niet echt kunnen zeggen.
We zijn gisteren de Dordogne regio binnengereden.
Dit wil zeggen dat we in een druivenregio zijn aanbeland.
Vandaag was dat dus meer dan duidelijk.
Het ene druivenveld na het andere.
Hoe dichter ik bij het stadje Saint-Emilion kwam hoe meer er ook de wijn châteaux tegen kwam.
Op en bepaald moment denk ik wel stuk op 6 op amper 500 a 1000 meter.
Er was gelukkig ook soms eens een weg waar langs de ene kant de druiven stonden en de andere kant bomen.
Zo kon deze fietser toch ook wat genieten om in de schaduw te rijden.
Verder is er niet zoveel te beleven geweest vandaag.
Kwam wel eindelijk na 3 dagen nog eens een sticker van de Sint-Jacobsroute in het oog.
Het stadje Saint-Emilion op een helling gelegen was wel de moeite om er even stil te houden.
Maar de toeristenbussen stroomden toe, denk wel 10 gidsen gespot te hebben met hun vlagjes om te volgen.
Dus even alles bekeken en dan door, meteen stevige afdaling spijtig genoeg niet lang.
De druivenranken namen in aantallen af naargelang ik Cadillac naderde.
Deze gemeente ligt aan de stroom de Dordogne.
In Cadillac die maar 5km van mijn overnachtingsplaats ligt had ik het toeristenbureau in het oog gekregen.
Dit is o.a. een locatie waar je een stempel kan ontvangen van de pelgrim en zijn credential.
Alleen deze was dicht onder de middag.
Geen probleem was toch toe aan een pauze het was reeds 13u en bureau zou opengaan om 14:00.
Dus installeerde ik mij op een terrasje ongeveer 10 meter afstand van het bureau.
Heb er mij 2 cola's besteld (33cl leer groot).
De sociale media even bekeken en een video call gedaan naar het thuisfront.
Toen het 14u was ben ik de stempel gaan ophalen.
Dan door naar mijn verblijf waarvan ik de code voor het sleutelkastje overdag had ontvangen.
Was doen, douche nemen en dan naar de winkel.
Zo zit mijn 11e dag erop.
In principe zijn we wat kilometers betreft halfweg.
Wat dagen betreft nog niet.
Morgen nog een lange rit van 100km, dan 2 kortere om nadien de Spaanse grens over te steken.
Tot morgen.
Rit 12 naar Onesse-et-Laharie (100km - 256 hoogte meters - 1193km totaal)
Redelijk geslapen alhoewel de slaapplaats heel donker was en dit dan ook een opgesloten gevoel gaf.
Om rond 4u is het serieus beginnen onweren en regenen.
6u20 was het tijdsstip dat ik ben opgestaan.
Ik begin alles te orderen om in te pakken en neem mijn grote rackpack zak op.
Dit is de zak die achteraan dwars op de andere 2 zakken staat.
Ik wil deze op het bed zetten om beter te kunnen inpakken en wat merk ik?
Leger aan zwarte mieren zaten onder de tas maar echt heel heel veel.
Natuurlijk niet op bed gezet maar terug op de grond en alles uit de zak beginnen nemen wat er nog inzat.
Ja inderdaad die zat ook vol ze kwamen werkelijk van overal.
De reden was heel eenvoudig te achterhalen, er had een fles siroop ingestaan.
Deze moet wat gelekt hebben waardoor ze dus op al die suikers zijn afgekomen.
De tas meteen uitgewassen en dan zo snel mogelijk de fiets op.
Amai was even bekomen maar goed ik was terug op weg.
Deze keer een tocht van 100km.
Ik nam afscheid van de Gironde en reed even de Bordeaux streek in.
Dus nu bleken de druiven op de velden voor de Bordeaux wijnen te zijn.
Als snel belande ik in De Landes regio.
Hier woede dus vorig jaar enorme bosbranden.
Was heel duidelijk te merken ik reed door wat vroeger allemaal bos was en nu uit open vlaktes bestaat.
Er stond heel wat wind ook en De Landes zijn ook bekent voor lange rechte wegen van kilometers aan één stuk door.
Soms kon je de brandgeur nog waarnemen.
De rechte stukken zijn op zich al een marteling, de wind af en toe blies deze knal op mijn snoet.
Gelukkig ook regelmatig in de rug.
Maar voor diegenen die al naar reportages van de Ronde Van Frankrijk hebben gekeken.
Met als presentator José De Cauwer, wel die heeft het soms over asfalt dat totaal niet bolt.
Wel heb deze al een paar keer mogen berijden.
Vandaag was het niet anders.
Verder was er weinig te beleven en te zien.
Buiten een historische kapel op een kleine weg.
De Stn.Catherine kapel met binnenin een beeld van de apostel Jacobus.
Ik was vandaag dus heel snel op de bestemming.
Ik logeer bij mensen thuis die van Columbiaanse afkomst schijnen te zijn.
Hun voertaal is dus Spaans.
Ben nog even naar Le Mairie gefiets. (gemeentehuis)
Daar mijn stempel gaan ophalen een vriendelijke dame deed dit met veel plezier.
Straks krijg ik hier voor 15 euro warm eten.
Morgen vroeg een lekker ontbijt.
Spanje lonkt ondertussen.
Als het goed weer is morgen zou ik de bergen moeten kunnen zien liggen.
Tot morgen.
Rit 13 naar Abbaye de Sorde (82km - 407 hoogte meters - 1281km totaal)
Geen mieren of ander ongedierte deze morgen.
Wel een lekker ontbijt met een omeletje.
De deur uit, de rit is dan ook niet lang.
Heb er goed geslapen trouwens.
De rit begon zeer mooi kleine klim en dan terug de bossen in van De Landes.
Nu wel effectief bossen hier heeft de brand niet geweest.
De zon was vandaag totaal niet van de partij.
Gewoon grijze lucht en gelukkig geen regen.
Eigenlijk prima fietsweer met de 19 graden.
Heb wel mijn vestje met lange mouwen aangetrokken.
Heel af en toe kwam ik een klein dorpje tegen.
Het ene al wat kleiner dan het andere.
Heel af en toe kwam er mij een wielertoerist tegen. Uit de andere richting.
Er werd steeds vriendelijk bonjour gezegd of een hand opgestoken.
In één van die kleine dorpjes waar het kerkje rechttegenover staat van het gemeentehuis hield ik halt.
Had er ondertussen rond de 35km opzitten.
Dus tijd voor een cola en de chocolade koek die ik deze morgen nog had meegekregen.
Ik zou vandaag langs de grotere stad Dax rijden.
Gisterenavond tijdens mijn warme maaltijd die ik daar had gekregen heb ik nog een vraag aan de host gesteld.
Namelijk of er een decathlon in Dax is gevestigd.
Enkele dagen geleden lukte het mij niet meer om mijn fiets cijferslot te openen.
Dus het idee achter de vraag was simpel een nieuw slot scoren in decathlon.
In plaats van langs Dax heen te fietsen dus even een ommetje gemaakt naar daar.
Fietsslot gekocht maar geen cijferslot dit keer.
Voila 25 euro armer en een slot rijker.
Had de indruk dat de weg veel bergaf liep.
Na Dax veranderde alles.
De weg ging met veel bochten steeds omhoog.
Ik kwam een locatie tegen waar ze het baskisch balspel aan het beoefenen waren.
Ik in de remmen en even gaan kijken.
Het spel noemt Pelota blijkbaar.
Er waren heel wat toeschouwers en ik sprak er een oudere man aan die het spel aan het volgen was.
Het is een soort kaatsspel tegen een hoge muur aan.
Wordt met 2 spelers per ploeg gespeeld.
Een voor- en achterspeler.
De bal moet steeds de muur raken en mag 1x de grond nadien raken.
De speler heeft een soort grote houten lepel maar dan met plat vlak in de hand.
Hier slaat hij dus op de bal die rechtstreeks de muur moet raken.
Het is de bedoeling om het eerst 40 punten te halen.
De man vertelde nog dat de blauwe ploeg aan het winnen was.
Deze ploeg is nationaal kampioen in het spel in 2de nationale.
Zeker geen pannenkoeken waar ik naar aan het kijken was blijkbaar.
Het is het spel van de regio.
De man wenste mij nog een Buen Camino.
Terug de fiets dan op en wat dacht je.. inderdaad de weg liep terug naar boven.
In de afdeling zag ik ze dan... de Pyreneeën in de verte.
Het begint inderdaad Spaans aan te voelen de omgeving.
Beneden kwam ik dan in het stadje Peyrehorade binnen gereden.
Toch even naar het centrum gereden en de plaatselijke bakker bezocht.
mmm was lekker.
Iets verderop kwam ik toeristenbureau tegen.
Er zat een jonge dame met een jonge heer buiten te praten.
Ik vroeg of ik een stempel kon verkrijgen.
De dame sprong meteen recht en haalde stempel binnen.
Ze vertelde dat ze ook Belgische roots heeft.
Haar grootmoeder was afkomstig van de regio ten zuiden van Charleroi.
Maar door haar Alzheimer was ze het Nederlands vergeten blijkbaar.
Zo nog 5-tal kilometer en was waar ik moest zijn voor de overnachting.
Ik kwam vrij vroeg aan en er was totaal niemand te bespeuren in de Chambre D'hote Aroha.
Was hier dan ook reeds om 13u15.
Alles stond hier open.
Blijkbaar is er hier totaal geen misdaad en hebben mensen het volle vertrouwen nog in elkaar.
Dus nog even rond gereden in het dorpje.
De kerk van de oude abdij gaan bezichtigen en paar foto's genomen.
In de kerk zijn er heel wat verwijzingen naar de camino.
Ja ik heb terug 2 kaarsen doen branden dit maal bij het beeld van Sint-Jacobus en de verwijzingen naar de caminio.
Tot morgen.
-
Rit 14 naar St.Jean-Pied-De-Port (66km - 823 hoogte meters - 1347km totaal)
Goed geslapen deze nacht.
De muggen blijven wel steeds jacht maken op mijn bloed denk ik.
Kan de aantal muggenbeten niet meer tellen.
Lekker ontbijt genomen om 8u.
Hadden alle tijd vandaag.
We kregen een rit van een goei 60km voorgeschoteld.
Deze had ik speciaal voorzien om wat recuperatie in te lassen.
Morgen staat immers de grote oversteek naar Spanje op het programma.
Korte rit weliswaar maar met meer dan 1200 hoogtemeters.
Toen ik deze morgen het dorpje uitreed waar ik had overnacht kwam de zon reeds piepen.
Nochtans er was regen voorspeld.
Misschien was Jacobus het wel die op mijn schouder aan het meerijden was die ervoor zorgde.
Even later kwam ik 2 pelgrims tegen die de weg te voet afleggen.
De Sint-Jacobsschelp was duidelijk zichtbaar aanwezig op de rugzak.
Had nog even geen zin om te stoppen en wenste hen dan maar buen camino.
Dat de Pyreneeën eraan kwamen heb ik al goed gevoeld.
De weg ging met momenten stevig omhoog.
Toen ik een overdekt bushokje tegenkwam ben ik even gestopt voor een pauze.
De innerlijke mens versterken is soms wel eens nodig.
Ik was nog net niet toe aan de eerste hap van mijn broodje of de hemel brak open.
De regen kwam met bakken naar beneden.
Misschien had Sint-Jacobus er terug voor gezorgd dat ik net toen pauze nam.
We zaten droog ik en mijn stalen ros.
Het werd ineens veel kouder waarop ik dan maar besloot mijn regenpak aan te trekken.
Goed ingeduffeld, een lekker broodje met een gerookt worstje.
Wat kan een mens nog meer wensen.
De pauze heeft dus wat langer geduurd wegens de felle regen.
Als het al veel minder was ben ik maar vertrokken.
Nog een 20-tal kilometer te daan schatte ik in.
Toen ik St.-Pied De Vaude binnenreed was het 12u55.
Er was een kleine supermarkt, dus meteen de remmen in.
Ik was blijkbaar de laatste klant voor vandaag.
De vriendelijke man sloot meteen als ik buiten was.
Nog maar 20 minuten fietsen en zou op mijn bestemming zijn voor vandaag.
Denk dat Sint-Jacobus van mijn schouder is gevallen toen.
Terug een fikse stortbui.
Kon nergens schuilen dus maar doorfietsen.
Hier op locatie aangekomen was ik kletsnat.
De vriendelijk hosts heeft mij dan maar geholpen mijn tassen naar binnen te dragen.
Na het opfrissen ben ik naar het centrum gewandeld.
Op zo'n 15 minuutjes van hier.
Ik moest trouwens mijn stempel gaan halen.
Dit kan hier in het pelgrimsbureau.
Drukte van jewelste in de stad.
Maar ook in het pelgrimsbureau diende ik aan te schuiven.
Er zijn namelijk heel veel pelgrims die de tocht van hieruit starten.
Te voet of met de fiets.
Deze komen dan eerst allemaal inlichtingen vragen in het bureau.
Tevens kan men dan hier ook de credential ontvangen voor de stempels.
Tijdens het wachten stond er een dame achter mij aan te schuiven.
Ze had net nieuwe wandelstokken gekocht.
Het prijskaartje hing er nog aan.
We raakten aan de praat en ze bleek afkomstig van Zweden.
Was net vandaag hier aangekomen en zou morgen de Camino France starten.
Ze hoopte op ongeveer 34 dagen er te zijn.
Voor mij is het nog 10 dagen.
Nadien nog even tot aan de Citadel gelopen.
Deze torent hoog boven de stad uit.
Het was vroeger een Koninklijk kasteel.
Even later zat ik rustig op een terrasje te genieten van een cola.
Er kwam een bericht binnen van de overnachting van morgen.
De dame stuurde foto's door vanwaar ik moest zijn met de melding op de 3de verdieping.
Ik antwoorde met de vraag en de fiets kan ik toch veilig plaatsen.
Deze vraag had ik reeds al gevraagd bij mijn reservering in mei.
Het antwoord kwam er snel aan: geen probleem deze kan mee op de kamer.
Dit zie ik niet echt zitten om de E-bike van 27kg naar het 3de verdiep te sleuren.
Goed een pelgrim terkt zijn plan zeker.
Heb gewoon een andere boeking gedaan voor morgen.
Ja ik weet het extra kosten want ik kan geen terugbetaling meer vorderen de dag ervoor.
Maar zo kunnen we morgen toch weer gerust op pad.
De nieuwe overnachting is trouwens maar 100m verwijderd van de andere.
Morgen wordt het pittig heb alvast een foto van de hoogte meters hier onderaan geplaatst.
Tot morgen.
Hoogte profiel rit 15
-
Rit 15 naar Zubiri (55km - 1115 hoogte meters - 1402km totaal)
Goed geslapen deze nacht.
Opgestaan rond 7u30.
Door het raam kijkend zag ik enkel grijs en regen.
De bergen in regenwolken gehuld.
Dat beloofde dus niet veel goeds.
Ze hadden regen voorspeld en regen heb ik gekregen.
Toch even op buienradar gekeken.
Telkens als ik keek, zelfs na 5 minuten was de situatie anders.
Werd alleen maar slechter.
Goed nat zou ik toch worden.
Wie weet als ik vandaag de grens oversteek naar Spanje.
Dus alles gepakt en vertrokken.
Goed ingeduffeld in het regenpak.
Dit keer zonder handschoentjes.
Is alleen maar vervelend als die nat zijn.
Moet zeggen ben van al mijn specifiek aangekochte kleren blij behalve...
De schoenen zouden waterproof zijn.
Amai valt dat tegen.
Gisteren was het stadje één en al leven vandaag heel weinig leven te zien.
Vanaf het vertrek meteen bergop.
Was dan ook een bergpas die ik over moest steken.
Geen fietsers of andere pelgrims te zien.
Het enige wat ik te zien kreeg was regen, regen, regen.
De Cauwer zou in wielertermen zeggen het is een loper deze berg.
Amai ik zeg eerder het is een stoemper.
Na 24km was mijn eerste batterij reeds leeg.
Nochtans had ik nooit op de hoogste stand gereden en veel op stand 2 van de 4.
Natuurlijk het ging bergop wat al meer vraagt van de batterij.
Dus snel even 2de batterij erin.
Voor ik het goed doorhad stond ik boven op de pas en in Spanje.
Ik kreeg als beloning een langzame kleine afdaling maar vooral een nieuwe regenbui.
Ik fietste even later door Roncesvalles.
Dit is normaal de eerste stopplaats voor de stappers die in St-Jean-Pied-De-Port starten.
Was weinig te beleven daar en vrij kalm.
De meeste stappers zullen al vertrokken zijn.
Toen ik terug op een bergtop was beland even halt gehouden.
Er stond een kraampje waar ik een koffie Americano bestelde.
Ik plaatste mij op één van de stoeljes toen er stappende pelgrims aankwamen.
Ze hielden ook even halt om iets te bestellen.
De dame was van Brazilie en een jonge man was van New-York.
Ze stapten allebei alleen.
Toen de koffie geledigd was terug de fiets op.
Lekker laten bollen (of was het lekker blijven hangen).
Paar haarspeldbochten verder ben ik in de remmen gegaan.
Mij mooi aan de kant gezet naast de weg aan de overkant.
Dit kon ik niet laten liggen.
De zon was er en wat een prachtig uitzicht.
Dus meteen 2 foto's genomen.
Even later ja wat dacht je terug regen.
Gelukkig reed ik Zubiri al binnen.
Had gisteren nog een andere overnachting geboekt.
Deze was gemakkelijk te vinden alleen...
Het was nog maar 12u30 en er was niemand.
Buiten een telefoonnummer aan de deur niks.
Had gisteren nog op booking.com gelezen dat het enkel Spaans was dat ze verstaan.
Gelukkig is er Maggy.
Goede vrienden die reeds jaren in Spanje wonen en de taal dus wel machtig zijn.
Even gebeld met haar en op haar beurt heeft zij de uitbater gebeld.
Maggy nogmaals dank u.
De vriendelijke man stond er binnen de minuut om mij binnen te laten.
Alles netjes meteen in orde gemaakt wat betaling betreft.
Hij bood mij een ontbijt aan voor 6 euro.
Hebben we dus niet afgeslagen en morgenvroeg om 7u30 heb ik hier ontbijt.
Het logement heeft 5 kamers die vandaag volzet zijn met allemaal pelgrims.
Stappers die ondertussen ook reeds zijn ingeboekt.
Braziliaanse man, Australische dame en dan nog een koppel die denk ik Amerikaans zijn.
Zo dat was mijn dagje.
Morgen als ik het weerbericht mag geloven beter weer.
Of zoals Frank steeds zei: morgen weer met beter (meer) weer.
Tot morgen.
-
Rit 16 naar Estella (78km - 865 hoogte meters - 1480km totaal)
Om 7u30 was er ontbijt voorzien.
Had gezelschap van Igor een Braziliaan en Valeria afkomstig van Argentinië maar woonachtig in Brazilië.
Ontbijt was veel en lekker.
Bij het opstaan omstreeks 7u was het licht aan het regenen.
Na het ontbijt en het pakken van de fiets konden we de baan op.
De lichte regen was verdwenen, de bewolkte hemel was wel nog aanwezig.
Bij het binnenrijden van de rand van Pamplona was het toch zover.
Het regenjasje werd uit de rackpack zak genomen.
De regenbroek liet ik dit keer zitten waar ze zat.
Heel lichte regenbui was vrij snel weer over.
Ondertussen was ik Pamplona binnengereden.
De GPS wist het heel even weer niet.
Stuurde mij naar links dan weer liet hij mij omdraaien.
Tenslotte toch weer de juiste weg gevonden.
In Pamplona staat het vol met borden van de Camino.
Voor stappers en soms ook voor fietsers.
Wat een drukke stad.
Toch even een foto genomen van een heel mooi standbeeld.
Dit standbeeld geeft het wereldberoemde stierenrennen terug.
Dit evenement is onderdeel van de San Fermin feesten van de stad.
Ik was blij toen ik eindelijk die drukke wegen in Pamplona kon achter mij laten.
Ondertussen was de zon af en toe van de partij.
Ik was in open vlaktes die met momenten goed bergop ging.
De wind was van de partij die blies vandaag NNW.
Ik reed nog enkele kilometers na Pamplona naar het zuiden.
Aangezien het bergop ging af en toe ging het ook met momenten stevig bergaf.
De momenten dat ik goed zicht had op de weg en er geen auto's waren kon ik even de remmen lossen.
Ben even gestopt om de ketting te smeren.
Na de regen van gisteren maakte deze toch wel een schroevend geluid.
Dit euvel was snel opgelost dus.
Ondertussen kwamen er 2 wielertoeristen aan van de andere kant.
Ze riepen even of alles ok was.
De mensen zijn heel behulpzaam indien nodig.
De route draaide nu richting westen.
Uiteraard met de wind rechts vooraan.
Aangenaam is anders zekers als de weg terug opliep.
Was ondertussen al terug goed eind opgeschoten zo'n 50km.
Dus tijd voor een langere pauze en een broodje te eten.
Ik zat aan de kant van de weg toen er een pelgrim met een mountenbike kwam aangereden.
Deze ging in de remmen om even te babbelen.
Deze man met de naam KC afkomstig van Amerika maar van origine een Chinees.
Hij had 3 dagen gewandeld, was gestart in St-Jean-Pied-De-Port.
Had nu in Pamplona een fiets gehuurd om de Camino verder te zetten.
Aan zijn kleine bagage denk ik dat de eigenlijke bagage met transportfirma wordt vervoerd.
Er zijn van die reisfirma's die dit organiseren.
Hij vertelde dat hij naar Vienna moest.
Dit ligt nog eindje verder dan waar ik mij nu bevind in Estella.
Zijn batterij had nog 30% en vreesde dat hij dit niet zou halen.
We zijn dan samen verder gefietst.
We haalden Estella en hij had toen nog slechts 6% in de batterij.
Ik ben op zoek gegaan naar mijn verblijf en hij richting centrum om ergens zijn batterij op te laden.
Het was 13u en verblijf was pas klaar tegen 14u.
Dan maar even op verkenning met de fiets hier in Estella.
Tegen stipt 14u was inderdaad het appartement vrij.
Ja ik heb een heel appartement voor mij alleen.
Douche genomen, was gedaan, gaan eten, naar de winkel geweest.
Dan naar de ronde van Spanje gekeken op de laptop.
Ondertussen mijn filmpje samengesteld.
Verslag nu gemaakt.
Dus we zijn terug klaar voor morgen.
Terug een rit van net geen 80km naar Nàjera.
Tot morgen.
-
Pagina 4 van 6