Welkom op mijn blog
Rit 17 – Estella naar Nájera
(78 km – 1109 hoogtemeters – 1558 km totaal)
Vanmorgen om 6u30 opgestaan.
Er was geen ontbijt voorzien, dus alles ingepakt en meteen vertrokken.
En wat een rit… helse wind en stevige hoogtemeters zorgden ervoor dat deze dag behoorlijk wat energie vroeg.
De wind blies de hele weg op mijn rechterwang, schuin van voren – niet bepaald een meevaller.
Landschappelijk was het mooi, maar monumenten of opvallende bezienswaardigheden kwamen er vandaag weinig voorbij.
Wel veel uitgestrekte landschappen, die door de bewolkte lucht net dat tikkeltje minder charme uitstraalden. Gelukkig bleef het droog.
Onderweg doorkruiste ik Logroño, de hoofdstad van La Rioja – de bekende wijnregio.
Druivenvelden alom, al viel het me op dat ze hier geen rozenstruiken bij de ranken planten, zoals in Frankrijk.
Die worden daar vaak gebruikt als indicator voor ziektes of bladluizen.
Ik kruiste vandaag voortdurend pelgrims te voet – er leek geen einde aan de stroom wandelaars te komen.
In Logroño waren de straten kletsnat, dus daar had de dreigende lucht wél toegeslagen.
De GPS had het moeilijk in de binnenstad: steegje in, steegje uit, maar uiteindelijk vond ik mijn weg.
Onderweg nog even gestopt bij de indrukwekkende kathedraal van Santa María de la Redonda – helaas nog gesloten.
Verderop stuitte ik op het bekende standbeeld van het stierenrennen, zeker de moeite waard voor een foto.
Het uitrijden van Logroño begon nog veelbelovend, met een prachtig fiets- en wandelpad door een park.
Opvallend: fietsers op het grindpad, wandelaars op het asfalt – de omgekeerde wereld.
Bovenaan bij een meer leidde de GPS me ineens over het pelgrimspad van de stappers – een grindweg bezaaid met stenen.
Geen asfalt meer dus, en daarbovenop waren er ook nog wegwerkzaamheden aan de snelwegen.
Daardoor bleef mijn GPS maar die steenslagroutes aanduiden. Gelukkig vond ik in het volgende dorp weer een normale weg.
Na een stevige afdaling, op zo’n 18 km van Nájera, hoorde ik ineens iemand mijn naam roepen.
KC, mijn Amerikaanse-Chinese fietsmaatje van eerder, stond er langs de kant.
Ik remde vol in en we begroetten elkaar enthousiast.
Gisteren had hij nog 34 km zonder batterij afgelegd, vandaag fietste hij er ook bijna alles zonder ondersteuning. Nog 90% batterij over bij aankomst – goed gedaan!
Hij vertelde dat hij 70 jaar is, drie kinderen heeft, en de Camino afwisselt:
eerst 3 dagen stappen, dan 9 dagen fietsen, en later opnieuw de laatste 120 km te voet.
Zijn bagage wordt vervoerd via een reistransportservice, zoals ik al vermoedde.
Samen reden we naar Nájera en kwamen aan rond 12u45.
We gingen samen iets eten in een bar – twee lekkere broodjes. Hij maakte nog foto’s van ons samen en stuurt ze straks nog door.
Ondertussen kreeg ik een bericht van mijn host. Ze vroeg hoe laat ik zou aankomen.
Ik antwoordde dat ik al in Nájera was, op het terras van een bar zat.
Bleek dat zij zelf een bar om de hoek had!
Ik moest gewoon even tot daar fietsen om de sleutel op te halen.
Toen ik binnenkwam, herkende ze me meteen en vroeg of ik nog iets wilde eten.
Ze bood me spontaan aan om paella klaar te maken, maar ik zat nog vol van de broodjes.
Geen probleem – ze sprong in haar oude Suzuki-jeep en reed voor om me de weg te tonen.
Mijn logement bleek een volwaardig appartement, net als gisteren – maar dit keer nog groter, lichter en met twee slaapkamers en twee badkamers.
Wat wil een luxe-pelgrim nog meer? (Een bagagedienst misschien? 😄)
Rit 17 ✔️
Morgen een lange rit van 107 km, richting de rand van Burgos.
Maar eerst nog naar het toeristenbureau voor mijn stempel.
Tot morgen – hopelijk met zon en wind in de rug!
-
Reacties mogelijk gemaakt door CComment