Welkom op mijn blog
Rit 12 – Barsac naar Onesse-et-Laharie
(100 km – 256 hoogtemeters – 1193 km totaal)
De nacht was redelijk, al gaf de slaapplaats door zijn duisternis wat een opgesloten gevoel.
Maar goed, om 4 uur werd ik toch wakker – door zwaar onweer en regen.
Om 6u20 ben ik opgestaan en begon alles klaar te maken voor vertrek.
Toen ik mijn grote rackpack opnam – de tas die achteraan dwars over de andere twee fietstassen ligt – wilde ik die even op het bed zetten om makkelijker in te pakken.
En toen zag ik het…
Een leger zwarte mieren onder de tas. Echt heel, héél veel mieren.
Ik heb de tas uiteraard niet op het bed gezet, maar terug op de grond en onmiddellijk alles uitgeladen.
Wat bleek? De tas zat vanbinnen vol mieren. Ze kwamen werkelijk van overal.
De oorzaak? Eenvoudig te achterhalen: er had een fles siroop ingezeten die blijkbaar een beetje gelekt had.
Die suiker was natuurlijk een feestmaal voor het hele mierendorp…
Ik heb de tas meteen uitgewassen en ben zo snel mogelijk op de fiets gesprongen.
Even bekomen van de schrik – maar we waren weer onderweg.
Vandaag stond een rit van 100 km op het programma.
Ik nam afscheid van de Gironde en reed even door de Bordeaux-streek.
De druivenvelden waren hier duidelijk bedoeld voor de bekende Bordeaux-wijnen.
Al snel kwam ik in de regio Les Landes terecht – vorig jaar nog getroffen door enorme bosbranden.
De gevolgen waren pijnlijk zichtbaar: waar vroeger bossen stonden, liggen nu open vlaktes.
Af en toe hing er zelfs nog een lichte brandgeur in de lucht.
Les Landes staat ook bekend om haar lange, rechte wegen, kilometers aan een stuk.
Die zijn op zichzelf al een uitdaging – maar met de wind pal op kop is het helemaal zwaar.
Gelukkig zat de wind af en toe ook in de rug, wat voor wat ademruimte zorgde.
Voor wie ooit naar de Ronde van Frankrijk kijkt met José De Cauwer, en hem hoort klagen over asfalt dat niet bolt:
Wel, ik heb dat vandaag opnieuw aan den lijve ondervonden… Geen cadeau.
Veel te zien was er onderweg niet, behalve een mooie, historische kapel langs een kleine zijweg: de Chapelle Sainte-Catherine, met binnenin een beeld van de apostel Jacobus.
Ik was verrassend vroeg op mijn bestemming vandaag.
Ik logeer bij een gastgezin van Colombiaanse afkomst, waar Spaans de voertaal is.
Nog even naar het gemeentehuis (Le Mairie) gefietst, waar ik vriendelijk een stempel kreeg van een dame die het met veel plezier deed.
Straks krijg ik hier voor 15 euro een warme maaltijd en morgen een lekker ontbijt.
Spanje lonkt nu écht.
Als het weer het toelaat, zou ik morgen de bergen al kunnen zien liggen…
Tot morgen – op weg naar de grens!
Reacties mogelijk gemaakt door CComment